سندروم گیلن باره نوعی اختلال نادراست، که در آن سیستم ایمنی بدن به اعصاب شما حمله می‌کند. معمولا اولین علایم آن ضعف و سوزن‌سوزن شدن در اندام‌های بدن است. این اختلال بسیارنادراست و در افراد بسیار کمی دیده می‌شود اما اگر اطلاعات کافی نداشته باشید و دیراقدام کنید، عوارض بسیارجدی و خطرناکی به سراغ شما می‌آیند.
سندروم گیلن باره چیست؟
سندروم گیلن باره یک بیماری خودایمنی نادر و جدی است که می‌تواند بر روی هر قسمت از سیستم عصبی خارج از مغز و نخاع تاثیر بگذارد. به این بخش، سیستم عصبی محیطی می‌گویند. یک بیماری خودایمنی باعث می‌شود تا سیستم ایمنی بدن به گروه‌های خاصی از سلول‌های سالم حمله کرده و آن‌ها را از بین ببرد.
دراین سندروم به غلاف میلین اعصاب محیطی حمله می‌کند. غلاف‌های میلین، آکسون‌های اعصاب را می‌پوشانند. میلین به این پسوندهای نازک و طولانی سلول‌های عصبی کمک می‌کند تا پیام را منتقل کنند. در برخی موارد، سندروم گلین باره به خود آکسون ها نیز حمله می‌کند.
این آسیب از ارسال اطلاعات خاص اعصاب مانند احساس لمس به نخاع و مغز جلوگیری می‌کند. این امر باعث احساس بی‌حسی می‌شود.علاوه بر این، مغز و نخاع دیگر نمی‌توانند سیگنال‌ها را به بدن منتقل کنند که منجر به ضعف عضلات می شود. هر کسی که احساس سوزن‌سوزن شدن و ضعف غیرقابل توضیح دارد، باید در اسرع وقت تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرد.
عوامل خطر برای سندروم گیلن باره
سندرم گیلن باره می‌تواند تمام گروه‌های سنی را تحت تاثیر قرار دهد. اما با افزایش سن، خطر آن هم افزایش می‌یابد. همچنین خطر آن در مردان بیشتر از زنان است. این بیماری ممکن است توسط موارد زیر ایجاد یا تشدید شود:
-عفونت کمپیلوباکتر، نوعی باکتری در مرغ‌های نپخته
-واکسیناسیون آنفلوانزا یا واکسیناسیون کودکان (به ندرت)
-ویروس آنفولانزا
-سیتومگالوویروس
-ویروس اپشتین بار
عوارض سندروم گیلن باره
سندرم گیلن باره بر اعصاب شما تاثیر می‌گذارد. از آنجایی‌که این سندرم اعصاب، حرکات و عملکردهای بدن شما را کنترل می‌کنند، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
- مشکلات تنفسی: ضعف یا فلج می‌تواند به ماهیچه‌هایی برسد که تنفس شما را کنترل می‌کنند. در واقع این مشکل یک عارضه بالقوه کشنده است. حداکثر 22 درصد از مبتلایان به سندرم گیلن باره در هفته اول که برای معالجه در بیمارستان بستری هستند، برای نفس کشیدن به‌طور موقت به دستگاه نیاز دارند.
- بی حسی: اکثر افراد مبتلا به سندرم گیلن باره به طور کامل بهبود می‌یابند، یا فقط ضعف اندک، بی‌حسی یا گزگز در آن‌ها باقی می‌ماند.
- مشکلات قلب و فشار خون: نوسانات فشار خون و ریتم نامنظم قلب (آریتمی‌های قلبی) ازعوارض جانبی رایج سندرم گیلن باره است.
درد: یک سوم افراد مبتلا به این سندروم، درد عصبی شدیدی را تجربه می‌کنند، که ممکن است با دارو کاهش یابد.
- مشکلات روده و مثانه: ممکن است تنبلی روده و احتباس ادرار از سندرم گیلن باره ناشی شود.
- لخته شدن خون: افرادی که به دلیل سندرم گیلن باره بی‌حرکت هستند، در معرض خطر ایجاد لخته خون قرار می‌گیرند. تا زمانی که نتوانید به طور مستقل راه بروید، ممکن است مصرف داروهای رقیق کننده خون و پوشیدن جوراب‌های ساپورت توصیه شوند.
- زخم: همچنین بی‌تحرک بودن شما را در معرض خطر ایجاد زخم بستر قرار می‌دهد. تغییر مکان مکرر به جلوگیری از این مشکل کمک می‌کند.
علائم سندرم گیلن باره به طور قابل توجهی خطر عوارض جدی طولانی مدت را افزایش می‌دهند. همچنین به ندرت ممکن است مبتلایان در اثر عوارضی مانند سندرم دیسترس تنفسی و حملات قلبی، دچار مرگ شوند.