بیماری تخریب دیسک چیست؟
با افزایش سن محتوای آب و پروتئین غضروف‌های بدن تغییر می‌کند. نتیجه این تغییر ضعیف، شکننده و نازک شدن غضروف‌ها است. از آنجایی که بخشی از ساختار دیسک‌ها و مفاصل را غضروف تشکیل می‌دهد، این نواحی به مرور زمان دچار استهلاک و ساییدگی می‌شوند و فرآیند تخریب را در پیش می‌گیرند. تخریب تدریجی دیسک بین مهره‌ها به عنوان بیماری تخریب دیسک یا بیماری دژنراتیو دیسک شناخته می‌شود. به استهلاک غضروف فاست و تغییرات استخوانی مفصل مجاور، بیماری تخریبی مفصل فاست یا آرتروز استخوانی ستون فقرات گفته می‌شود.
صدمات و جراحاتی که به ستون فقرات وارد می‌شود می‌تواند باعث بیماری تخریب کننده دیسک شود.
در پزشکی، به تخریب فضای دیسک و محتوای آن، اسپوندیلوز گفته می‌شود. اسپوندیلوز را می‌توان در عکس اشعه ایکس یا ام آر آی ستون فقرات به صورت باریک شدن فضای دیسک بین مهره‌های مجاور هم شناسایی کرد.
علائم بیماری تخریب دیسک چیست؟
تخریب بافت دیسک، زمینه را برای فتق دیسک فراهم می‌کند. تخریب دیسک می‌تواند به درد منطقه‌‌ای در ناحیه تحت تأثیر، منجر شود. تخریب دیسک در هر یک از مهره‌های ستون فقرات ممکن است اتفاق بیفتد. هنگامی که تخریب دیسک در ناحیه گردن اتفاق می‌افتد به آن بیماری دیسک گردن گفته می‌شود، هنگامی که در میانه کمر اتفاق بیفتد به آن بیماری دیسک توراسیک گفته می‌شود. در صورتی که تخریب دیسک در ناحیه کمری اتفاق بیفتد، باعث درد پایین کمر و تحریک اعصاب ستون فقرات می‌شود که در این صورت درد به پاها انتشار می‌یابد و به عنوان سیاتیک یا درد سیاتیک شناخته می‌شود.
تخریب دیسک پایین کمر باعث درد منطقه‌‌ای در پایین کمر می‌شود که در افراد سالمند بیشتر شایع است. آرتروز دژنراتیو مفصل فاست که گاهی از موارد در عکس اشعه ایکس شناسایی می‌شود، می‌تواند عامل درد منطقه‌‌ای پایین کمر باشد. درد حاصل از تخریب دیسک یا بیماری مفصلی ستون فقرات معمولاً با درمان‌های محافظه کارانه مانند کمپرس سرد و گرم متناوب، استراحت، ورزش‌های توان‌بخشی و داروهایی برای کنترل درد، گرفتگی عضله و التهاب درمان می‌شود.
در صورت عدم پاسخ تزریق،عمل بسته اندوسکومی دیسک و یا عمل باز بسته به شدت درگیری جهت درمان بکار می‌رود.